Bioróżnorodność w rolnictwie zapewnia:
- utrzymanie struktury i żyzności gleby .
- zapylanie upraw.
- biologiczną kontrolę.
- zapobieganie erozji gleby.
- obieg składników pokarmowych.
- kontrolę przepływu i dystrybucji wody.
Dlaczego związek bioróżnorodności i rolnictwa jest taki ważny ?
- Intensyfikacja rolnictwa wywiera istotny, negatywny wpływ na bioróżnorodność krajobrazu rolniczego w Europie.
- Bioróżnorodność obserwowana na polu zależy nie tylko od warunków siedliskowych i systemu gospodarowania rolniczego, ale także stopnia zróżnicowania otaczającego środowiska i krajobrazu.
- Urozmaicony strukturalnie krajobraz przyczynia się do wzrostu bioróżnorodności agroekosystemu.
Istnieje potrzeba zachowania i tworzenia w gospodarstwach tzw. infrastruktury ekologicznej takiej jak : miedze, żywopłoty, pasy zieleni i zarośli śródpolnych, użytki zielone, zadrzewienia śródpolne, rowy, sterty kamieni, oczka wodne. Są one miejscami bytowania, rozwoju, schronienia oraz pozyskiwania pokarmu dla wielu pożytecznych gatunków zwierząt, które zapewniają biologiczną ochronę upraw i ochronę rzadkich gatunków flory i fauny
Jak rolnictwo służy bioróżnorodności:
- Rozwój rolnictwa wzbogacił różnorodność biologiczną w Europie.
- Rolnictwo tworzy „mozaikę” ekosystemów i siedlisk wielu gatunków roślin i zwierząt.
- Porzucenie rolnictwa i zaprzestanie niektórych praktyk rolniczych może stanowić zagrożenie dla równowagi biologicznej.
Bioróżnorodność to fundament życia. Jest niezbędna ludziom z powodów środowiskowych i klimatycznych. Pomaga chronić zdrowie i podtrzymywać funkcjonowanie gospodarki. Zanika jednak w zastraszającym tempie: według naukowców liczba codziennie wymierających gatunków sięga 200.
UE i jej państwa członkowskie chcą, by od 2030 r. bioróżnorodność w UE zaczęła się odbudowywać. W strategii bioróżnorodności 2030 zobowiązały się utworzyć sieć dobrze zarządzanych obszarów chronionych, na którą złoży się co najmniej 30% unijnych terenów lądowych i morskich. Strategia to kluczowy element europejskiego zielonego ładu.
W konkluzjach z października 2020 r. Rada potwierdziła, że UE jest zdeterminowana dać przykład, podejmując problem globalnego kryzysu bioróżnorodnościowego i współtworząc nowe ambitne globalne ramy w tej dziedzinie na konferencji ONZ w sprawie różnorodności biologicznej w 2021 r.
UE wyraziła zadowolenie z zobowiązania politycznego ujętego w deklaracji z Kunmingu przyjętej podczas obrad wysokiego szczebla konferencji stron konwencji o różnorodności biologicznej w październiku 2021 r. UE postrzega tę deklarację jako dobry punkt wyjścia do osiągnięcia ambitnych globalnych celów w zakresie bioróżnorodności.
20 maja 2020 r. Komisja przyjęła projekt unijnej strategii bioróżnorodności 2030.
Według niej należy do 2030 r. przede wszystkim:
- utworzyć obszary chronione, na które złoży się co najmniej 30% unijnych terenów lądowych i morskich, rozszerzając w tym celu obecne obszary Natura 2000
- zrekultywować zdegradowane ekosystemy poprzez konkretne zobowiązania i środki, m.in. poprzez ograniczenie o 50% pestycydów i ryzyka z tym związanego oraz zasadzenie 3 mld drzew
- udostępniać co roku 20 mld EUR na ochronę i promocję bioróżnorodności z funduszy unijnych oraz środków krajowych i prywatnych
- utworzyć ambitne globalne ramy bioróżnorodności. UE chce w tej kwestii być światowym przykładem.
Strategia przygotowuje grunt pod unijny wkład w przyszłe globalne oenzetowskie ramy bioróżnorodności na okres po 2020 r., które mają zostać przyjęte na konferencji stron konwencji o różnorodności biologicznej w 2021 r.
Po dyskusjach i konsultacjach na szczeblu grup roboczych państwa członkowskie UE przyjęły konkluzje Rady w sprawie tej strategii i zatwierdziły wspomniane cele.
Strategia to jedna z kluczowych inicjatyw w ramach europejskiego zielonego ładu. Ma pomóc do 2050 r. uczynić unijną gospodarkę zrównoważoną i neutralną dla klimatu. W konkluzjach Rada uznała zanik bioróżnorodności i zmianę klimatu za nierozerwalnie ze sobą związane.
Ochrona i odbudowa przyrody oraz zapewnienie dobrego funkcjonowania ekosystemów ma również zasadnicze znaczenie dla poprawy zdrowia obywateli i zapobiegania pojawianiu się i rozprzestrzenianiu chorób, takich jak Covid-19. Dlatego strategia powinna być centralnym elementem unijnego planu odbudowy.
Rada przyznała też, że należy zintensyfikować wysiłki i zająć się bezpośrednimi i pośrednimi czynnikami zaniku bioróżnorodności i zasobów przyrody. Ponownie wezwała, by w pełni uwzględniać cele bioróżnorodności w działaniach innych sektorów, takich jak rolnictwo, rybołówstwo i leśnictwo, oraz by spójnie wdrażać środki UE w tych dziedzinach.
Konkluzje wskazują Komisji i państwom członkowskim polityczny kierunek realizacji strategii.
Ministrowie zaapelowali, by znaczna część z 30% budżetu UE i wydatków instrumentu Next Generation EU przeznaczonych na działania klimatyczne była inwestowana w bioróżnorodność i wspierające ją rozwiązania oparte na zasobach przyrody.